violetvampire: ดั่งดวงหฤทัย (2539) นัท + ศรราม

"เธอ...มิใช่สายน้ำ แต่เธอเย็นฉ่ำชื่นหวาน
เธอ...มิใช่ลำธาร แต่เธอไหลผ่านเนื้อหัวใจ
ความรัก...เสลาสลัก สวยใส
งามใดเล่า งามใด เทียบได้งดงาม...ความรัก
จรดลึก ในความทรงจำ ลึกล้ำย้ำรอยสลัก
นิรันดรนั้นนานนัก แต่รักนี้...นานกว่านั้น"

          “ดั่งดวงหฤทัย” เป็นบทประพันธ์ของ “ลักษณวดี” หรือ “ทมยันตี”   เรื่องเริ่มจากเหตุการณ์
ทางการเมืองของแคว้นสามแคว้นคือ แคว้นกาสิก แคว้นพันธุรัฐ และแคว้นทานตะ เมื่อขบวนนำส่งเสด็จ
เจ้าฟ้าหญิงมนิสรา แห่งทานตะซึ่งมีนิสัยอ่อนโยนและอ่อนแอ ไปสู่แคว้นกาสิกเพื่อเข้าพิธีอภิเษกกับ
เจ้าหลวงรังสิมันต์ แห่งกาสิก ที่คนทั่วทุกแคว้นต่างเล่าลือกันว่าเป็นคนเหียมโหด ดุร้ายยิ่งนักและในการ
อภิเษกครั้งนี้เป็นไปตามข้อตกลงทางการเมืองมิใช่ความรัก ทำให้เจ้าฟ้าหญิงมนิสรา หลบหนี่จากขบวน
เข้าไปยังชายแดนของพันธุรัฐ โดยเจ้าฟ้าธยุติธร มกุฏราชกุมารแห่งพันธุรัฐ เป็นผู้ให้ความช่วยเหลือ และ
นั่นเป็นเหตุให้เกิดข้อพิพาทระหว่างแคว้น ทำให้เจ้าฟ้าหญิงทรรศิกา พระขนิษฐา ต้องเสด็จไปยังชายแดน
เพื่อช่วยแก้ไขปัญหาแต่ขบวนเสด็จถูกโจมตีทำให้เจ้าฟ้าหญิงทรรศิกาหลงทางกับขบวน เข้าไปในป่าลึก
และได้พบกับชายแปลกหน้าตั้งกองไฟกลางป่าประหนึ่งชาวบ้านหาของป่า เจ้าหญิงจึงขออาศัยหลบความ
หนาว แม้จะระมัดระวังตัวแต่สุดท้ายก็โดนวางยาสลบโดยชายผู้นั้นลึกลับ ตื่นขึ้นมาก็ได้ทราบแน่ว่าถูกจับตัว
มาโดยแคว้นกาสิกเพื่อเป็นเชลยทางการเมืองแลกเปลี่ยนตัวกับเจ้าฟ้าหญิงมนิสรา เมื่อแน่ใจเช่นนั้นเจ้าหญิง
จึงแอบลอบหนี่โดยเปลี่ยนชุดกับกะวานสาวชาวบ้านที่มาเป็นผู้ดูแล แต่การหลบนี้ครั้งนี้ก็มิได้ราบรื่น เพราะ
ถูกชายผู้หนึ่งจับได้แต่ทรงขี่ม้าหนี่ ซึ่งชายคนนั้นก็ขี่ม้าตามมา และได้สกัดม้าของเจ้าหญิงได้แต่ชายคนนั้น
จริงๆ แล้วคือ เจ้าหลวงรังสิมันต์ แห่งกาสิกนั้นเอง และในเมื่อทรงหนี่ไม่ได้ก็ต้องทำใจดีสู้เสือ
           ขบวนเสด็จได้นำพาสู่เหมันตาลัยราชนิเวศน์ โดยมีเบนลีและราชิดราชองครักษ์ของเจ้าหลวงเป็น
ผู้ให้การดูแลเป็นอย่างดี และได้เกิดเรื่องราวต่างๆที่นำพาไปสู่ความผูกพันธ์กันระหว่างเจ้าหลวงรังสิมันต์
และเจ้าหญิงทรรศิกา แม้จะยังมีความไม่เข้าใจกันอยู่ก็ตาม และเมื่อขบวนเสด็จได้ทำมาถึงพระราชวังหลวง
อิสินธร แม้จะมีการต่อปากต่อคำกัน ถกเถี่ยงกันอยู่เป็นประจำ แต่เหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านมานั้นก็ทำให้เกิด
ความรักโดยไม่รู้ตัว จนนานวันเข้าเมือเจ้าหญิงได้ทราบข่าวจากพันธุรัฐพร้อมรบและกาสิกเองก็ไม่ยอม
แลกเปลี่ยนตัวเชลย ทำให้ทรงจะคิดหนี่อีกครั้งเพื่อยุติสงครามที่จะเกิดให้ได้ แต่เหตุการณ์ก็มิได้สำเร็จดั่ง
ที่ตั้งใจแต่ก็นำไปสู่ความเข้าใจและใกล้หมดหน้าหนาวเจ้าหลวงรังสิมันต์ก็ต้องการยุติสงครามและอยากนำ
ความรักคืนสู่หัวใจจึงยอมนำส่งเสด็จเจ้าหญิงทรรศิกา แต่เกิดการสื่อสารผิดพลาด ทำให้ทหารพันธุรัฐโจมตี
ขบวนเสด็จทำให้เจ้าหลวงได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ได้รับการช่วยเหลือจนปลอดภัยและเหตุการณ์เหล่านี้ก็
นำพามาซึ่งความเข้าใจกันของทุกฝ่ายทำให้เรื่องที่เกิดคลี่คลายได้ เมือเหตุการณ์ร้ายได้ผ่านพ้นไปความรัก
ได้ทำพามาสู่ความสุข แห่งนิรันดร์ .....

นักแสดง

เจ้าหลวงรังสิมันต์ แห่งกาสิก ------------   ศรราม เทพพิทักษ์
เจ้าฟ้าหญิงทรรศิกา แห่งพันธุรัฐ ---------   นัท มีเรีย
เจ้าฟ้าธยุติธร มกุฏราชกุมารแห่งพันธุรัฐ ---------- โอลิเวอร์ พูพาร์ท
เจ้าฟ้าหญิงมนิสรา แห่งทานตะ --------- เกวลิน คอตแลนด์
กระวาน -------------- ศิขรินธาร พลายพฤฒิ
ราชิด ------------    กษาปณ์ จำปาดิบ
เบนลี ------------- ฉัตรมงคล บำเพ็ญ

ขับร้องโดย ปกรณ์ ปานเจริญ

ดั่งดวงตะวัน.. ยามทอแสงสีทองที่ขอบฟ้า
บอกความหวังในใจที่อ่อนล้า.. ให้ลุกขึ้นมาก้าวต่อไป จากวันวาน..
เธอคือตะวัน... ที่ใจฉันเฝ้ารอและต้องการ..
ดั่งดอกไม้งดงามและอ่อนหวาน..
เป็นน้ำในลำธารแห่งความรัก ที่ไหลผ่านหัวใจ....
*มีเธอคนเดียว.. เพียงพอตลอดกาล..
ความรักจากใจฉัน ให้เธอตลอดไป..
เธอเพียงคนเดียว ดั่งดวงหฤทัย..
ทุกอย่างหมดความหมายถ้าขาดเธอ...
หากมีสิ่งใด ที่เลวร้ายไม่ยอมให้เจอะเจอ..
หนึ่งชีวิตทุ่มเทให้กับเธอ ชั่วนิจนิรันดร์นานเสมอ
แต่ฉันรักเธอนานกว่านั้น